Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus cicer & Taraxacum minimum

fotò
fotò
Cese-fèr(-di-dóusso-negro)

Astragalus cicer

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Astragale pois-chiche.

Descripcioun :
Aquéu cese-fèr que se recounèis à si dóusso negro èi bèn rare au nostre e s'atrovo d'aqui, d'eila. Es uno planto que mounto bèn e fai de grapo de flour jauno que lou pecou èi mai court que li fueio proche. Li fueio an de 8 à 15 parèu e fueioun.

Usanço :
Soun noum latin (e francés) es de vèire emé la formo de la dóusso, acò vòu pas dire qu'èi bono à manja. S'avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto, fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Óuriero de bos - Galis - Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus cicer L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin(-di-pichot)

Taraxacum minimum

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit.

Descripcioun :
Aquéu pichot pisso-chin flouris après li plueio de setèmbre fin qu'au mes de jun subretout dins li tepiero seco de Crau. Fai parti de la seicioun SCARIOSA coume soun cousin, lou pisso-chin-d'autouno qu'an de bratèio amé de larjo bord blanc (escariouso) e que trachis dins lou meme mitan. Aquéu se recounèis à si fueio qu'an de pichot tros entre li gros tros de fueio jamai eisatamen en triangle.

Usanço :
Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.

Port :
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Setèmbre à jun

Liò : Tepiero seco - Ermas
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord
Ref. sc. : Taraxacum minimum (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc., 1869

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
C
ges
C
ges
ges
ges
ges

Astragalus cicer & Taraxacum minimum

RR
RR
ges
ges
ges
ges
RR
RR

Coumpara Cese-fèr(-di-dóusso-negro) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin(-di-pichot) emé uno autro planto

fotò